پیام شهید کاظمی وحدت و دست به دست همدیگر دادن بود

حسبن‌الله و نعم‌الوکیل نعم‌المولا و نعم‌النصیر. اعوذ بالله من‌الشیطان الرجیم. بسم‌الله الرحمن الرحیم. الصلوه والسلام علی سیدالمرسلین و علی آله و اصحابه الجمعین. و بعد قال الله تعالی فی القرآن الکریم: «من المومنین الرجال الصدقو ماعاهدوالله علیه فمهنم من قضا نحبه و منهم من ینتظر و مابدلو تبدیلا.»

به نمایندگی از طرف ستاد برگزاری دهمین سالیاد شهادت مظلومانه جمعی از بزرگان، دانشجویان، معلمین و کشاورزان کشور ما که در سرزمین بغلان به خاک و خون غلطیدند و با شهادت‌شان وحدت ملی را برای ما ترسیم کردند، شرکت همه شما عزیزان را در این مراسم باشکوه خیرمقدم عرض می‌کنم.

جلالتمآب محترم، دانشمندان گرامی، حضرت آیت‌الله العظمی صالحی، جلالتمآب محترم جناب استاد خلیلی، رئیس شورای عالی صلح، جلالتمآب محترم ابراهیمی، رئیس پارلمان کشور، جلالتمآب محترم دکتر سیدعلی کاظمی، رهبر عزیز حزب اقتدارملی افغانستان و نماینده مردم کابل در پارلمان، استاد گرانقدر ما جناب استاد اکبری، رهبر حزب حراست اسلامی افغانستان و نماینده مردم بامیان در پارلمان، جناب آقای بحر، نماینده مردم ولایت غور در پارلمان و برادر عزیز و گرامی جناب دکتر مدبر و باقی عزیزان شرکت‌کننده در مجلس، سروران گرامی، مشاورین عزیز ریاست‌جمهوری و ریاست اجرائیه، ریاست دفتر رئیس اجرائیه کشور، خواهران، برادران، دانش‌آموزان، جوانان همه شما عزیزان را در این محفل خیر مقدم عرض می‌کنم.

ما در دهمین سالگرد شهادت جمعی به غم نشسته‌ایم که ده سال قبل با دست ناپاکان تاریخ از جامعه ما گرفته شدند.

شهیدکاظمی که در رأس این جمع قرار داشت شعارش وحدت ملی و هدفش عملی ساختن این شعار بود. در جامعه ما او همانطوری که به بیانش و عملش و گفتارش و منشش و فکرش برای وحدت ملی و پیاده کردن این شعار در جامعه تلاش می‌کرد، چی عجیب بود که عروجش و پروازش و رفتنش به جوار الهی بازهم ترسیم‌کننده وحدت ملی بود.

کاظمی همسفر با کاروانی گردید که در آن کاروان همه اقشار مردم کشور ما به نمایندگی از هر قوم و هر قشر و هر صنفی حضور داشتند. همسفران کاظمی در این عروج هم پشتون و هم تاجک، هم هزاره و هم ازبک، هم کارگر و هم دهقان، هم معلم و هم دانش‌آموز وهم پیر و هم نونهال بودند و همه اقشار در یک جمع با وی به سوی خدا پرواز کردند. این عروج یک پیام را برای جامعه افغانستان باقی می‌گذارد و آن این است که ای مردم افغانستان، راه سعادت و نجات شما از بحران‌ها، وحدت ملی است. همانطوری که ما چنین هماهنگ پرواز می‌کنیم و اوج می‌گیریم و به سوی عزت و کمال می‌رویم، شما مردم عزتمند افغانستان زمانی به اوج و عزت و کمال می‌رسید و زمانی می‌توانید به اقتدار واقعی خودتان برسید که وحدت ملی خودتان را ترسیم کنید.

کاظمی پرچمدار چنین انگیزه‌ای است. او رهبری چنین جمعی را دارد و با چنین جمعی پرواز می‌کند و این پیام را به عنوان یک درس و آموزه برای همه ما و ملت افغانستان به یادگار می‌گذارد. امروز در این شرایط وانفسایی که با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، مشکلات و بحران‌های مختلفی که امروز دامنگیر جامعه ما و سرزمین ما و مردم ما در این خطه قهرمان‌پرور گردیده است، چه راهی و چه روزنه‌ای و چه امیدی جلو رو و فراروی ما قرار دارد؟

این پیام وحدت‌بخش شهید کاظمی است: ما زمانی می‌توانیم که به اوج عزت واقعی و اقتدار واقعی برسیم و از این بحران‌ها نجات پیدا کنیم که این همه مرزها و این همه کتلهه‌ها و این همه شعارهای جداجدای از هم را کنار بگذاریم.

یکی از دوستان یک کلیپی را در رسانه‌ها نشر کرده بودند و در فضای مجازی از  شهیدکاظمی گله‌مند بودند که از رسمیت یک قوم خاص در روز تدوین قانون اساسی چرا دفاع نکرده است با اینکه صلاحیت داشته است و به عنوان ناظر در کمیته‌های مختلف لویه جرگه آن روز  قدم می‌زده است. گفت من رفتم پهلوی آقای کاظمی و گفتم باید در این مورد توجه کنی. کاظمی یک جمله فرمود، گفت:«این مسئله‌ها در ذهن من وجود ندارد، مسئله قومیت برای من مطرح نیست، برای من عزت و اقتدار مردم افغانستان و نجات افغانستان مطرح است. برای من بردن نان بر سر سفره‌های همه اقشار مردم مطرح است. من عزت و رفاه و اقتدار و آسایش همه مردم را می‌طلبم. من برای یک قشر خاص نیستم. من برای یک قوم خاص کار نمی‌کنم. من شعار یک قوم خاصی را سر نمی‌دهم.»

کاظمی متعلق به همه مردم افغانستان بود و همین پیام را برای من و شما و برای آحاد جامعه افغانستان به یادگار گذاشت که تنها راه رهایی از این بحران‌ها وحدت است، دست به دست همدیگر دادن است، درکنارهمدیگر قرار گرفتن است و صلح را در این کشور اگر بخواهید به وجود بیاوریم، یک راه وجود دارد و آن وحدت و اتحاد ماست.